Eerste maand

Ondertussen ben ik alweer meer dan een maand hier in Oslo. Wat gaat de tijd toch snel! De politie heeft goedgekeurd dat ik hier voor een half jaar wil blijven en ik heb een Noors telefoonnummer, dus ik voel me al helemaal een Noorse burger.

Doordat school nu echt voor iedereen is begonnen, is mijn vakantiegevoel langzaamaan aan het wegzakken. En dat is helemaal goed voor mijn bankrekening! Op school bevalt alles echt helemaal prima! Ik vind de vakken echt super interessant, dus ik ben helemaal blij met mijn keuze. Doordat elk college wordt gegeven aan maximaal 40 studenten, is het allemaal veel persoonlijker dan dat ik gewend ben. Ik heb hier zelfs een naam in plaats van een nummertje! Het kan dus toch!

Verder heb ik nu echt super veel leuke mensen ontmoet uit veel verschillende landen. Echt super leuk en leerzaam! Laatst hadden we een international diner en heb ik dus ook meteen mogen genieten van al het overheerlijke eten uit verschillende landen. Door alle verhalen van iedereen begin ik bovendien ook steeds meer te beseffen dat Nederland eigenlijk best wel een tof land is, haha.. Veel dingen zijn in Nederland niet verboden wat in andere landen wel zo is en ik heb nog geen 1 land ontdekt waar ze geld krijgen om van te studeren. Iedereen heeft leningen, dus op zich hebben wij niets te klagen..

Ook mijn Noors gaat stukje bij beetje vooruit. In de supermarkt kan ik de caissières aardig volgen en ik kan zelfs antwoord geven. Of tenminste, meestal.. Ik ben gewend dat de eerste vraag is of ik een tasje wil. Op een dag antwoorde ik dat ik dat niet wilde en de caissière keek me echt heel raar aan. Uiteindelijk bleek dat ze vroeg of ik 10 Kroon had en ze had in mijn hand gezien dat ik het had. Beetje onaardig dus dat ik nee zei…

Verder is er iets heel bijzonders gebeurd. Ik – Marleen van Esch – heb een sportabonnement aangeschaft. Aangezien ik maar 10 uur les per week heb, wilde ik iets nuttigs zoeken voor mijn vrije tijd. Wie had ooit gedacht dat ik dit zou kiezen? Ik heb het zelfs ook al een aantal keer gebruikt, dus ik ben super trots! Ik heb de afgelopen maand geconstateerd dat Noren echt mega sportief zijn (zelfs de oudjes), dus ik was erg bang dat ik mezelf enorm voor schut zou zetten in de sportschool. Gelukkig kon ik tijdens de groepslessen de rest goed bijhouden, dus mijn conditie is toch iets beter dan ik had gedacht!

Om mijn vrije tijd nog meer op te vullen en mezelf wat te mengen met de Noren, heb ik een vrijwilligersbaantje in het café van mijn faculteit. Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste werkdag en het was echt geniaal. Ik had bardienst en er zat Heineken in de tap, dus ik voelde me helemaal thuis! Ik was super trots op mijn eerste getapte biertje, want deze had precies 2 vingers schuim. Ik liet hem trots aan mijn baas zien en hij lachte me vierkant uit: “In Noorwegen tappen ze geen schuim!” Ik moest dus halve liters bier tappen zonder ook maar 1 millimeter schuim.. Verder was het echt moeilijk om geld terug te geven aan iedereen in een andere valuta. Dat moet ik dus nog even trainen. Maaar het was echt super leuk!

Verder heb ik cross country ski’s gehuurd (langlaufen), maar daar ben ik na 1x proberen alweer heeeelemaal klaar mee! Wat een hel! Zo naïef als ik ben, dacht ik dat ik dat wel leuk zou vinden. Haha, nou niet dus! We waren naar het meer gegaan, waar alle Noren in het weekend heen gaan. Ik had in mijn hoofd dat het gewoon rechtdoor was, zonder hellinkje of iets. Nou, mooi niet.. De allereerste centimeter die ik af moest leggen, ging al naar beneden. En voor iemand die nog nooit iets heeft gedaan wat ook maar op skiën lijkt, was dat ver-schrik-ke-lijk! Omdat ik niet wist hoe ik moest sturen of remmen, liet ik mezelf steeds maar op mijn kont vallen. Verschrikkelijk om dan vervolgens ingehaald te worden door 4-jarige kindertjes.. Toen ik na een verschrikkelijk steile afdaling met mijn gezicht vol in de sneeuw belandde, was ik er helemaal klaar mee. Dit was niks voor mij!! Weet ik dat ook weer..

Vorige week heb ik mijn eerste tripje gehad. De reis ging naar Tromsø in het noorden van Noorwegen, boven de poolcirkel. Met onze zware backpacks gingen we vrijdagochtend om 5 uur met 9 meiden op weg naar het vliegveld. Om 10 uur waren we in het centrum van Tromsø en ons hutje was op een eiland ver buiten de bewoonde wereld. De boot vertrok om 18 uur dus we hadden een hele dag in het centrum. Tromsø was super klein, dus om 13 uur hadden we al bijna alles gezien. We zijn in een café beland en hebben daar bier gedronken en soep gegeten totdat onze boot kwam. Op ons eiland aangekomen vertelde de eigenaar van ons hutje dat er een grote sneeuwstorm zou komen, dus dat we van de politie tot de volgende dag 13 uur zeker binnen moesten blijven. Ook bracht hij de boodschap dat er een kans van -10 was om het noorderlicht te zien. TOF! Maar ondanks dat was het super gezellig! Door de storm was de stroom uitgevallen, dus zaten we met zijn allen spelletjes te spelen bij kaarslicht. Elk uur checkten we de “noorderlicht app”, maar het was tevergeefs. Midden in de nacht werden we wakker van de ontzettende storm, doordat ons houten hutje helemaal op en neer schudde. Het was een hele belevenis. Zaterdag zijn we rond 13 naar buiten gegaan om te gaan sleeën en wandelen. Het was een echt avontuur! We liepen hoog in de bergen met sneeuw tot onze knieën, wat het een hele workout maakte. Om 15 werd het weer donker en waren we enigszins verdwaald. Gelukkig waren we net voor zonsondergang weer op het normale pad beland. Die avond zijn we tot 2 uur wakker gebleven, hopend op het noorderlicht, maar ook toen was het tevergeefs. Maar ondanks dat hebben we ons super vermaakt met allerlei spelletjes en lekker eten en drinken! Zondagavond gingen we weer naar huis. Tot onze grote verbazing zagen we uit ons vliegtuigraampje een groene sliert in de lucht: het noorderlicht!! We hebben er een minuutje van mogen genieten, maaaar we hebben het gezien! En hysterisch dat we waren! Moet er vast heel komisch uit hebben gezien..

Ook merk ik dat het langzaamaan warmer begint te worden. Een thermolegging onder mijn broek en een shirt met lange mouwen onder een trui is niet meer nodig! En ik heb afgelopen weekend voor het eerste de stoep gezien, wauw.. Deze was sinds ik hier ben bedekt met sneeuw en ijs. In Oslo kennen ze het namelijk niet om sneeuw te ruimen of zout te strooien, waardoor de wegen echt 1 grote ijsspiegel zijn. We zijn daardoor dan ook echte pro’s geworden in het lopen als pinguïns: de perfecte techniek om op ijs te lopen. Iedereen was al een aantal keer gevallen, behalve ik, dus ik wist dat dit nog moest gebeuren. Vorige week was het helaas zover.. Ik ging keihard onderuit midden op een groot plein. Gelukkig heb ik niks gebroken (wat bij anderen wel is gebeurd) dus ik was erg tevreden. Dat hebben we dus weer gehad! Hopelijk blijft het hierbij.

Zo, dat waren mijn belevenissen weer tot nu toe! Tot de volgende keer.

Ha det bra!